Ενότητα 7η

 

Ενότητα 7^η Ένας στοργικός ηγέτης

Ἅπαντες ἐπιστάμεθα ὅτι Ἀγησίλαος,	Όλοι γνωρίζουμε ότι ο Αγησίλαος,
ὅπου ᾤετο τὴν πατρίδα τι ὠφελήσειν,	όπου πίστευε ότι θα ωφελούσε σε κάτι την πατρίδα,
οὐ πόνων ὑφίετο, οὐ κινδύνων ἀφίστατο,	δεν έπαυε να μοχθεί, ούτε απέφευγε τους κινδύνους,
οὐ χρημάτων ἐφείδετο, οὐ σῶμα, οὐ γῆρας προὐφασίζετο,	δε λυπόταν τα χρήματα, ούτε πρόβαλλε ως δικαιολογία το σώμα ή τα γηρατειά,
ἀλλὰ καὶ βασιλέως ἀγαθοῦ τοῦτο ἔργον ἐνόμιζε,	αλλά πίστευε ότι καθήκον του καλού βασιλιά είναι
τὸ τοὺς ἀρχομένους ὡς πλεῖστα ἀγαθὰ ποιεῖν.	να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερα καλά στους υπηκόους του.
Ἐν τοῖς μεγίστοις δὲ ὠφελήμασι τῆς πατρίδος	Στις μεγαλύτερες ωφέλειες της πατρίδας,
καὶ τόδε ἐγὼ τίθημι αὐτοῦ,	κι αυτό εδώ του συγκαταλέγω,
ὅτι δυνατώτατος ὤν ἐν τῇ πόλει	ότι, ενώ ήταν ο πιο δυνατός στην πόλη,
φανερὸς ἦν μάλιστα τοῖς νόμοις λατρεύων.	υπηρετούσε φανερά σε μεγάλο βαθμό τους νόμους.
Τὶς γὰρ ἂν ἠθέλησεν ἀπειθεῖν	Γιατί ποιος θα ήθελε να μην υπακούει
ὀρῶν τὸν βασιλέα πειθόμενον; […]	όταν έβλεπε τον βασιλιά να υπακούει; [...]
Ὃς καὶ πρὸς τοὺς διαφόρους ἐν τῇ πόλει	Αυτός και τους πολιτικούς του αντιπάλους στην πόλη
ὥσπερ πατὴρ πρὸς παῖδας προσεφέρετο.	τους συμπεριφερόταν σαν πατέρας προς τα παιδιά του.
Ἐλοιδορεῖτο μὲν γὰρ ἐπὶ τοῖς ἁμαρτήμασιν,	Κακολογούσε βέβαια όσους έκαναν αδικίες,
ἐτίμα δ’ εἴ τι καλὸν πράττοιεν,	τους τιμούσε όμως αν έκαναν κάτι καλό,
παρίστατο δ’ εἴ τις συμφορὰ συμβαίνοι,	παραστεκόταν, αν παρουσιαζόταν κάποια συμφορά,
ἐχθρὸν μὲν οὐδένα ἡγούμενος πολίτην,	επειδή δε θεωρούσε κανένα πολίτη εχθρό,
ἐπαινεῖν δὲ πάντας ἐθέλων,	αλλά επειδή ήθελε να τους επαινεί όλους,
σῴζεσθαι δὲ πάντας κέρδος νομίζων,	θεωρώντας κέρδος το να σώζονται όλοι
ζημίαν δὲ τιθεὶς εἰ καὶ ὁ μικροῦ ἄξιος ἀπόλοιτο.	και θεωρώντας το ζημιά αν κάποιος, έστω και ανάξιος, χανόταν.

Ξενοφῶν, Ἀγησίλαος 7.1-3

© Ελληνικός Πολιτισμός - Γιάννης Παπαθανασίου

Ενότητα 6η

 

Ενότητα 6^η Η ευθύνη για την παιδεία των νέων

ΣΩ: Ἀλλ’ ὅμως σύ μὲ φῄς, ὦ Μέλητε,	ΣΩ: Αλλά εσύ όμως ισχυρίζεσαι, ω Μέλητε,
τοιαῦτα ἐπιτηδεύοντα τοὺς νέους διαφθείρειν;	ότι ασχολούμενος με τέτοια διαφθείρω τους νέους;
Καίτοι ἐπιστάμεθα μὴν δήπου	Ακόμη κι αν γνωρίζουμε βέβαια,
τίνες εἰσὶ νέων διαφθοραί·	ποιες είναι οι διαφθορές των νέων·
σύ δὲ εἰπὲ εἴ τινα οἶσθα ὑπ’ ἐμοῦ γεγενημένον	και συ πες αν ξέρεις ότι κάποιος έχει γίνει εξαιτίας μου
ἢ ἐξ εὐσεβοῦς ἀνόσιον ἢ ἐκ σώφρονος ὑβριστήν.	είτε από ευσεβής ανόσιος είτε από συνετός αλαζόνας.
ΜΕΛ. Ἀλλὰ ναί, μὰ Δί’ ἐκείνους οἶδα	ΜΕΛ: Και βέβαια, μα το Δία, ξέρω εκείνους
οὓς σὺ πέπεικας σοὶ πείθεσθαι μᾶλλον ἢ τοῖς γονεῦσι.	οι οποίοι υπακούν σε εσένα περισσότερο παρά στους γονείς τους.
ΣΩ. Ὁμολογῶ, περί γε παιδείας·	ΣΩ: Το ομολογώ, όσον αφορά τουλάχιστον την παιδεία·
τοῦτο γὰρ ἴσασιν ἐμοὶ μεμεληκός.	γιατί το γνωρίζουν ότι γι’ αυτό νοιάζομαι.
Περὶ δὲ ὑγιείας τοῖς ἰατροῖς μᾶλλον οἱ ἄνθρωποι πείθονται ἢ τοῖς γονεῦσιν·	Οι άνθρωποι για την υγεία περισσότερο τους ιατρούς υπακούν παρά τους γονείς·
καὶ ἐν ταῖς ἐκκλησίαις γε πάντες δήπου οἱ Ἀθηναῖοι	και στις συνελεύσεις του λαού, βέβαια όλοι οι Αθηναίοι
τοῖς φρονιμώτατα λέγουσι πείθονται μᾶλλον ἢ τοῖς προσήκουσιν.	υπακούν σε αυτούς που λένε τα πιο συνετά παρά στους συγγενείς τους.
Οὐ γὰρ δὴ καὶ στρατηγοὺς αἱρεῖσθαι,	Και στρατηγούς δεν εκλέγετε
οὕς ἂν ἡγῆσθε περὶ τῶν πολεμικῶν φρονιμωτάτους εἶναι;	όποιους ενδεχομένως θεωρείτε ότι είναι οι πιο συνετοί στα στρατιωτικά;
Οὐκοῦν θαυμαστὸν καὶ τοῦτό σοι δοκεῖ εἶναι,	Λοιπόν, δε σου φαίνεται ότι είναι και τούτο περίεργο
ἐμὲ τούτου ἕνεκα θανάτου ὑπό σοῦ διώκεσθαι,	ότι εξαιτίας αυτού εκ μέρους σου να αντιμετωπίζω κατηγορία που επισύρει την ποινή του θανάτου,
ὅτι περὶ τοῦ μεγίστου ἀγαθοῦ ἀνθρώποις, περὶ παιδείας,	επειδή δηλαδή για το μεγαλύτερο αγαθό στους ανθρώπους, για την παιδεία,
βέλτιστος εἶναι ὑπὸ τινων προκρίνομαι;	θεωρούμαι από μερικούς ότι είμαι ο καλύτερος;

Ξενοφῶν, Ἀπολογία Σωκράτους 19-21 (διασκευὴ)

© Ελληνικός Πολιτισμός - Γιάννης Παπαθανασίου